یک جمله بگوید او، مجنون به شیدائی است/ یک لفظ شنیدن شد ،کر را ،به شنوائی است / نا پیوسته به او را نیست ،یارای کلام گفتن / چون گفت و شنیدن شد،گفتار،به گویائی است /آنجا که زخود گوئی نارسته وبی معنا ،گفتار زخود گفتن / گفتن که او گوید ،آهسته وپیوسته ،عمری، کلام گوئی است / باید ندید،آن دید، دیدارسحردیدن عالم رحمانی / رحمان که او باشد،می بخشد ومیگوئی ، گفتار صف آرائی است / آنجا ،بدانی این ،نیستی تو خود بینی دیداردرآئینه / آن بود تو را دیگر،نادیده توان دیدن،دیداربه خودآئی است / باید بدانی این ، ساختاردیگر را ، که خود ساختی در آن پنهان / آن وجه پنهان را ، نشد دیدن ، مگرعمری فدائی است / پایان عمرت شد تنها فقط دیدن ، دیدار بجا مانده، از آن همه دیدنها / ای کاش زدیدنها ، یک دید از او باشد ، آن دید شفائی است / عمری در پی هر خواستن ، زیرو زبرکردیم دنیای فرو مایه / زین همه دارائی ، آن لحظه آخرشد ، در حسرت فردائی است / عمری فدای قیل وقال این و آن کردن، چه حاصل شد / زخود بشنو ، نشد هرگزچنین دردی دوا کردن ، مگر عمری به تنهائی است / آنجا که شوی تنها ، او را توانی یافت ، گم کرده به خود یافتن / غافل شده از خویشتن ، زین همه فرصتها ، یکدم جدائی است / باید زدرون برخاست ، فرجام چنین باشد ، دانائی انسانها / این دان خروج از قبر ، بیرون زدرون باشد ، دانش اسمائی است / اسماء ازل آموزش آدم شد ، این را خدایت گفته دانائی / آن همه دانائی اکنون کجا باشد ، نیما بگوید اندرونت را هم آوائی است